و که رفته ای؟!
پس چرا خاطراتت هنوز با من است؟
تو که رفته ای؟ پس چرا عطر حضورت هنوز کنار قلبم است؟
گفتم دلتنگی هایم را در کوله بارت بگذار و با خود ببر... پس چرا دلتنگی هایم هنوز با من است؟!
راستی احساست را هم با خود نبردی که این گونه مرا بخود میفشارد...
شاید هم ...
این احساس خودم است و من دوباره اشتباه گَمان می برم..
اما بگذار اعترافی برایت کنم: به گمانم هنگام رفتنت چیزی از وجودم را با خود بردی!
هر چه می گردم نیست... دلم را می گویم!
راستش را بگو تو بردی؟!
نظرات شما عزیزان:
|