شق بشکل پرواز پرندست
عشق خواب یک آهوی رمندست
من زائری تشنه زیر بارون
عشق چشم ابی اما کشندست
من میمیرم از این آب مسموم
اما اون که مرده از عشق تا قیامت همیشه زندست
من میمیرم از این آب مسموم
مرگ عاشق عین بودن اوج پرواز یه پرندست
تو که معنای عشقی به من معنا بده ای یار
دروغ این صدا را به گور قصه ها بسپار
صدا کن اسمم رو از عمق شب از عمق دیوار
برای زنده بودن دلیل آخرینم باش
من ان من بذر فریاد خاک خوب سرزمینم باش
طلوع صادق عثیان من بیداریم باش
عشق گذشتن از مرز وجوده
مرگ پایان راه قصه بوده
من راهی شدم نگو که زوده
اون کسی که سرسپرده مثل ما عاشق نبوده
من راهی شدم نگو که زوده
اما اون که عاشقونه جون سپرده هرگز نمرده

نظرات شما عزیزان:
|